Spanje - Ibiza

Deze boot heeft nu als nieuwe thuishaven Mogan - Gran Canaria 

 

 

DESAFIO MEDETERRANEO 2009                                                                      28 september 2009. 

                                                                    Een verslag door Henk Hillaert

Als Voorzitter van BBGF  bof ik dat het een toffe groep mensen is die lid zijn van onze vereniging.
De doelstelling van BBGF is o.a. geïnteresseerden info te verschaffen en dat kan je dus niet , als iedereen alles voor zich houdt.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat onze aangeslotenen elkaar kennen omdat ze zich aangesloten hebben omdat er reeds een vriend lid was bij ons.
Eind juni krijg ik van Andre HUYS te horen dat Marin DAS, een van zijn vrienden en lid BBGF, zich gekwalificeerd heeft om mee te doen aan de finale van, zeg maar, het Spaans Kampioenschap tonijnvissen in de Middellandse Zee dat plaats zal vinden in Ibiza op 19 en 20 september.
Hij werd door Marin uitgenodigd om hem een handje te komen helpen en als prijs mag de winnaar op kosten van de Spaanse Federatie naar het Wereldkampioenschap, georganiseerd door IGFA. Niet te versmaden.
Andre is dan echter reeds aan het vissen in La Guaira ( zie zijn verslag ), kan dus niet mee en stelt mij voor hem te vervangen.
Na wat getelefoneer vertrek ik naar Spanje op 16 september, opgehaald ter plaatse door Marin.  Contact in Cartagena met Pedro en Martin, 2 spaanse broers die reeds gans hun leven vissen en mee zullen gaan naar Ibiza. Ter plaatse zal ook de zoon van Marin, Randy, ons komen vervoegen.
Nu moet U wel weten dat Pedro niet de eerste de beste is. Met meer dan 3000 tonijnen op zijn actief weet hij waarover hij spreekt.
Hij was ook vorig jaar, in Cartagena, een van de mede-organisatoren van de finale die nu op Ibiza gevist wordt, en hij tipt als winnaar van deze wedstrijd op de Dolphins. Hebben wel een grotere en snellere boot ter hunne beschikking.
Zijn advies : volg de Dolphins !!! Zo mogelijk.

17 september : Oversteek van La Manga naar Ibiza. 120 miles die we, met wat geluk kunnen overbruggen in 8u varen.
Onderweg eventjes de lijnen uitgezet, zonder speciale vangst.
We komen in Ibiza aan rond 18u. Andere deelnemers, waarvan de meesten Marin kennen, omdat dit dus niet de eerste wedstrijd is waaraan hij deelneemt, zijn reeds ter plaatse, de anderen zullen later binnen varen.
Het is natuurlijk ook geen toeval dat je tot de top 20 van Spanje behoort en dat je regelmatig een wedstrijd wint of in de top geklasseerd bent.
Marin en ikzelf slapen aan boord van de Cal Rey, onze spaanse vrienden logeren op hotel. Randy zal ook aan boord slapen.

Vrijdag 18 : we doen enkele boodschappen en Randy komt ons rond 13u vervoegen. In de namiddag alle nodige rompslomp van papieren voor de wedstrijd. ’s Avonds openingsceremonie en banket.
U moet weten dat de sportvisserij op rode tonijn, een catch, tag and release sport is omdat de vangst van deze vis dramatisch gezakt is wegens de aanhoudende druk van de professionele visserij en de astronomische prijs die voor zijn vlees  betaald wordt door de Japanners. ( tot 1000 euro per …kilo ).
Je zou voor minder op tonijn gaan vissen.
We wisten dus allemaal dat het moeilijk zou zijn om iets te vangen en te winnen.

Zaterdag 19 : Gezamenlijk ontbijt van alle deelnemers in de Club Nautica en uitdeling van een plan rondom Ibiza van TUNAFINDER, waar we de tonijnbanken kunnen waarnemen.
Slecht nieuws voor allemaal, er zit tonijn op meer dan 60 miles uit de kust.
Dit wordt dus een Lotto of Poker spel.
De boten varen uit om 8u, terug om 18u. Dus 10 uur varen.
In geval van laattijdig binnenvaren wordt er een strafmaat gehanteerd die afhankelijk is van het uur van binnenvaren.
Na beraadslaging beslissen we te gaan vissen op ongeveer 40 miles uit de kust.
De boot van de Dolphins volgen, zoals geadviseerd door Pedro, lijkt ons onmogelijk. Hun boot is langer, sneller en volledig dicht gemaakt.
We komen ’s avonds binnen en hebben 0 punten.
Maar we zijn niet de enige die zonder vis binnengekomen zijn en rekening houdend dat een enkele vis 165000 punten kan opleveren is alles mogelijk.
De eerst geplaatste heeft 44000 punten. Het zijn niet de Dolphins, maar zij staan wel in de top drie.

Zondag 20 : zelfde ceremonieel als gisteren maar de tonijn heeft zich verplaatst naar …….70 miles.
We gaan terug rond de tafel zitten en luisteren naar Pedro:
Eens dat de tonijn zijn eieren heeft afgezet blijft hij niet langer gegroepeerd en gaat elk zijn eigen gang. We weten dat het leggen van de eieren gebeurd is en hopen dat er zich reeds enkelen aan de groep onttrokken hebben. We gaan trachten een van deze knapen vast te krijgen. Vissen van minimum 50kg !!!
Tijdens ons vertrek zien we, spijtig genoeg, de boot van de Dolphins een andere richting dan de onze nemen. Het is geen kalme zee en het zou gek zijn hen te volgen. Geen enkele tonijn is een leven waard.
We gaan terug op 40 miles vissen waar er een diepte is die van 500 naar 2000m gaat. Een gans andere locatie dan gisteren.
We worden, op onze visplaats aangekomen, door een zware regenbui met windvlagen, bliksem en gedonder, en zowaar in de verte, een mini tornado verwelkomd. Dat kon beter ……..
Het resultaat van onze visserij is bijna even ontnuchterend als gisteren.
We vangen enkele kleine mahi’s, minder dan 40 cm, en slaan zowaar een rode tonijn aan de haak.
Punten worden toegekend als men de vis tagt en ook indien hij groter is dan 80cm. Meten moeten we niet doen. De vis is ongeveer 30cm. Zie foto.

Terug in de haven horen we dat er een paar boten zijn die er in geslaagd zijn een enkele tonijn te vangen en dat de uitslag onbeslist is.
Uiteindelijk zou, de door Pedro aangeduide favoriet, Dolphins, winnen.
We zijn gelukkig dat we een van de weinige boten zijn die een in rekening gebrachte vis vangen en natuurlijk teleurgesteld dat we niet op kosten van de Spaanse Federatie naar Mexico kunnen.
Wegens de aanhoudende slechte vangsten heeft Marin beslist dat hij niet langer in de Middellandse Zee zal vissen.
Zijn boot, de Cal Rey, een Rodman 1250, een pracht van een boot met alles erop en eraan, zal tegen eind dit jaar naar Gran Canaria vervoerd zijn.
Indien alles verloopt zoals het moet zal hij in samenwerking met Pedro !!! vanaf mei-juni 2010 starten met een charter om in MOGAN achter marlijn, andere tonijnen, mahi’s en roggen te vissen .
Pedro Lopez Martinez zal er de schipper zijn van de Cal Rey !!!
Bij het schrijven van deze tekst is er nog geen www-adres, maar we zullen niet nalaten deze bij onze links te plaatsen.
Info kan u natuurlijk bij BBGF bekomen en ik heb met veel plezier Marin uitgenodigd om aanwezig te zijn op de Hengelexpo in Kortrijk, eind november 2009, teneinde er zijn charter voor te stellen op de stand van BBGF.
Kijk een dezer dagen eens via Google naar Cal Rey !!!

We wensen hem in elk geval veel succes en zullen zeker niet nalaten om met hem in zee te gaan.

  
       BACORETAS VAN DE MIDDELLANDSE ZEE  2009

 

De maandag na ons weekend op Ibiza varen we terug naar La Manga .
We hebben Randy uitgewuifd naar België en varen met een N.O. wind al surfend terug naar huis .
Marin had reeds vroeger de beslissing genomen om niet langer de waters van de Middellandse Zee onveilig te maken maar wil toch een laatste maal in dit water vissen waar hij de vorige jaren zoveel plezier heeft gehad .
We gaan morgen vissen op korte afstand van de kust , en hebben een redelijk grote hoeveelheid vis nodig . Vis om te voederen !!!
Pedro bestelt 50 kg sardines voor vanavond en voor morgenvroeg een kas met makreel en haring . Vissen die als aas zullen dienen .
De 50kg sardines zullen morgen in kleine stukjes gesneden worden en stelselmatig in het water gegooid worden teneinde alle tonijnachtigen gek te maken en hen te doen bijten op grotere stukken ttz. ons aas .

7u ‘s ochtends : onze spaanse vrienden zijn reeds bezig de aasvis aan boord te brengen . Het materiaal dat ze bij hebben zegt boekdelen .
Hengels en reels van 130 lbs en op de reels , draad van 200 lbs !!! Ze hebben ook een grote plasticbal voor elke hengel . Een dobber ???
Op een polyuretaanpaneel hebben ze onderlijnen ( 20m ) met draad van …… 600 lbs . De haken zijn normale tonijnhaken .
We varen uit en gaan langs de kust naar een baai waar  ……. grote netten drijvend gehouden worden met daarin : rode tonijn .
De tonijn die verkocht wordt als wilde tonijn en gevangen werd op volle zee als hij nog redelijk klein is en hier wordt vetgemest.
Op het ogenblik dat deze vissen in volle zee gevangen worden zijn er steeds enkelen die aan de omsingeling kunnen ontsnappen , maar die wel mee zwemmen met hun gevangen soortgenoten .
Ook andere tonijnachtigen volgen deze stoet die aan een snelheid van 1 mijl per uur naar het spaanse vasteland vaart .
De site van vetmesting is beveiligd en er mag niet gevist worden binnen een bepaalde afstand van de “ farm “. Er liggen ook overal buizen ( om het voedsel aan te voeren ) en er is redelijk wel wat animo vanwege de “ viskwekers “. Er is ook een privé bewakingsdienst .
We ankeren de boot in functie van de weinige wind die er is zodanig dat onze lijnen richting netten afdrijven .
We beginnen sardines te versnijden en werpen deze met een zekere regelmaat in het water . Lijnen met aan de ene een makreel en aan de andere een haring worden uitgezet . De zogezegde dobbers zijn er eigenlijk geen maar fungeren als rem voor de eventuele gehaakte rode tonijn , als hij er vandoor gaat .Daarom ook de draad van 200lbs op de reels .
Om ons te vermaken leggen we ook nog een lijn uit met kleine stukjes vis teneinde enkele mahi’s te vangen voor het avondmaal .
Het is soms een gekkenwerk als er beet is en we hebben allen een opstoot van adrenaline als een van de bollen in de diepte verdwijnt .
We zullen geen rode tonijn aan de haak slaan , maar wel 6 bajoretas .
Een soort van tonijn met een sappiger vlees dan de rode tonijn en die , in de pan gebraden smaakt als ……beafsteak

Al bij al niet zo slecht voor Marin die naar huis komt met een nieuws belgisch record van een bajoreta van 16,80 kg .
’s Avonds hadden we ook mahi op het menu .
Daarmee kon ons verblijf in Spanje toch nog succesrijk afgesloten worden. 

                                                           Henk Hillaert.